ด้วย “ระเบียบคณะกรรมการกำกับกิจการพลังงาน ว่าด้วยกองทุนพัฒนาไฟฟ้า เพื่อการพัฒนาหรือฟื้นฟูท้องถิ่นที่ได้รับผลกระทบจากการดำเนินงานของโรงไฟฟ้า พ.ศ. 2553” (ระเบียบ ม. 97(3)) กำหนดให้ สกพ. โดยความเห็นชอบของ กกพ. เป็นผู้ออกประกาศกำหนดพื้นที่ประกาศ ซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีสิทธิได้รับการสนับสนุนจากกองทุนพัฒนาไฟฟ้า โดยให้ครอบคลุมตำบลโดยรอบโรงไฟฟ้าภายในรัศมี 1 3 หรือ 5 กิโลเมตรตามปริมาณการผลิตไฟฟ้าในรอบปีนั้น
ในการกำหนดพื้นที่ประกาศดังกล่าว จำเป็นต้องมีการกำหนดจุดอ้างอิงจุดศูนย์กลางพื้นที่ประกาศ เพื่อให้การดำเนินการกำหนดจุดอ้างอิงดังกล่าวเป็นไปอย่างมีแบบแผนและมีมาตรฐานเดียวกัน สกพ. จึงได้กำหนดแนวทางในการดำเนินงานดังนี้
เนื่องจากสภาพพื้นที่และแผนผังของโรงไฟฟ้าที่มีความแตกต่างกัน ในการกำหนดจุดอ้างอิงจุดศูนย์กลางพื้นที่ประกาศให้คำนึงถึงจุดศูนย์กลางในการปล่อยมลภาวะหรือสร้างผลกระทบต่อชุมชนรอบโรงไฟฟ้าเป็นสำคัญ โดยให้กำหนดจุดพิกัดอ้างอิงพื้นที่ประกาศให้อยู่ในขอบเขตโรงไฟฟ้า ในบริเวณที่ไม่กีดขวางการปฏิบัติงานของโรงไฟฟ้า สำหรับโรงไฟฟ้าแต่ละประเภทดังนี้
- กรณีโรงไฟฟ้าที่มีปล่องระบายความร้อน/ไอเสีย :
- มีปล่องระบายความร้อน/ไอเสียเพียงปล่องเดียว : ให้กำหนดจุดพิกัดบริเวณฐานขอบปล่อง โดยมีระยะห่างไม่เกิน 5 เมตรจากฐานขอบปล่อง
- มีปล่องระบายความร้อน/ไอเสียหลายปล่อง : ให้กำหนดจุดพิกัดบริเวณจุดกึ่งกลางของการเรียงตัวหรือการกระจายตัวของปล่องที่มีอยู่ทั้งหมด
- กรณีโรงไฟฟ้าไม่มีปล่องระบายความร้อน/ไอเสีย
- โรงไฟฟ้าพลังน้ำ ให้กำหนดจุดพิกัดภายในระยะ 10 เมตรจากด้านใดด้านหนึ่งของอาคารผลิตไฟฟ้า
- โรงไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ ให้กำหนดจุดพิกัดภายในระยะ 10 เมตรจากด้านใดด้านหนึ่งของอาคารควบคุมการผลิตกระแสไฟฟ้า
- โรงไฟฟ้าพลังงานลม กรณีมีกังหันลมในการผลิตไฟฟ้าเพียงตัวเดียว ให้กำหนดจุดพิกัดโดยมีระยะห่างไม่เกิน 5 เมตรจากบริเวณฐานของกังหัน หากมีกังหันลมในการผลิตไฟฟ้ามากกว่า 1 ตัว หรือ Wind Farm ให้กำหนดจุดพิกัดในบริเวณที่ใกล้เคียงกับจุดกึ่งกลางของการเรียงตัวหรือการกระจายตัวของกังหันลมที่มีอยู่ทั้งหมด
- โรงไฟฟ้าอื่นๆ ให้กำหนดจุดพิกัดภายในระยะ 10 เมตรจากด้านใดด้านหนึ่งของอาคารผลิตไฟฟ้า
ให้ปักหมุดหลักฐาน ณ จุดที่กำหนดเป็นจุดพิกัดอ้างอิงพื้นที่ประกาศตามแนวทางในข้อ 1 โดยมีรายละเอียดดังนี้
- หมุดหลักฐาน ให้ใช้ท่อเหล็ก (เหล็กแป๊บน้ำ) มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 2 นิ้ว ความยาว 80 เซนติเมตร
- การฝังหมุดหลักฐาน ให้ฝังหมุดหลักฐานในระดับความลึกประมาณ 40 เซนติเมตร โดยให้โผล่จากผิวดินประมาณ 40 เซนติเมตร
- ปลายด้านบนหมุดหลักฐาน ให้อัดปูนซีเมนต์และฝังหมุดหรือตะปูที่บริเวณจุดศูนย์กลางของปลายหมุด
- ให้ทำเครื่องหมาย “สกพ.” และ “ห้ามเคลื่อนย้าย” (แกะแบบพ่นสี) ที่บริเวณท่อโดยใช้ขนาดตัวอักษรและรูปแบบที่ สกพ. กำหนด
การจัดทำแผนผังหมุดหลักฐาน
การจัดทำแผนผังจุดพิกัดจุดอ้างอิงพื้นที่ประกาศให้เขียนคำอธิบายระบุตำแหน่งของหมุดหลักฐาน โดยบอกระยะทางระหว่างหมุดหลักฐานกับจุดอ้างอิงที่เป็นสิ่งปลูกสร้างถาวรหรือวัตถุที่ไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้โดยง่ายในบริเวณใกล้เคียงกับจุดปักหมุด เช่น ปล่อง อาคารสำนักงาน ประตูรั้วทางเข้า เสาธง ฯลฯ ในแบบฟอร์มคำอธิบายตำแหน่งปักหมุดหลักฐาน